带拼音三字经全文

莉落

三字经全文带拼音

rén zhī chūxìng běn shànxìng xiāng jìnxí xiāng yuǎn
人之初性本善性相近习相远
gǒu bú jiàoxìng nǎi qiānjiào zhī dàoguì yǐ zhuān
苟不教性乃迁教之道贵以专
xī mèng mǔzé lín chǔzǐ bù xuéduàn jī zhù
昔孟母择邻处子不学断机杼
dòu yān shānyǒu yì fāngjiāo wǔ zǐmíng jù yáng
窦燕山有义方教五子名俱扬
yǎng bú jiàofù zhī guòjiào bù yánshī zhī duò
养不教父之过教不严师之惰
zǐ bù xuéfēi suǒ yíyòu bù xuélǎo hé wéi
子不学非所宜幼不学老何为
yù bù zhuóbù chéng qìrén bù xuébù zhī yì
玉不琢不成器人不学不知义
wéi rén zǐfāng shào shíqīn shī yǒuxí lǐ yí
为人子方少时亲师友习礼仪
xiāng jiǔ língnéng wēn xíxiào yú qīnsuǒ dāng zhí
香九龄能温席孝于亲所当执
róng sì suìnéng ràng lídì yú zhǎngyí xiān zhī
融四岁能让梨弟于长宜先知
shǒu xiào tìcì jiàn wénzhī mǒu shùshí mǒu wén
首孝悌次见闻知某数识某文
yī ér shíshí ér bǎibǎi ér qiānqiān ér wàn
一而十十而百百而千千而万
sān cái zhětiān dì rénsān guāng zhěrì yuè xīng
三才者天地人三光者日月星
sān gāng zhějūn chén yìfù zǐ qīnfū fù shùn
三纲者君臣义父子亲夫妇顺
yuē chūn xiàyuē qiū dōngcǐ sì shíyùn bù qióng
曰春夏曰秋冬此四时运不穷
yuē nán běiyuē xī dōngcǐ sì fāngyìng hū zhōng
曰南北曰西东此四方应乎中
yuē shuǐ huǒmù jīn tǔcǐ wǔ hángběn hū shù
曰水火木金土此五行本乎数
shí gān zhějiǎ zhì guǐshí èr zhīzǐ zhì hài
十干者甲至癸十二支子至亥
yuē huáng dàorì suǒ chányuē chì dàodāng zhōng quán
曰黄道日所躔曰赤道当中权
chì dào xiàwēn nuǎn jíwǒ zhōng huázài dōng běi
赤道下温暖极我中华在东北
hán yù jūnshuāng lù gǎiyòu gāo yuánzuǒ dà hǎi
寒燠均霜露改右高原左大海
yuē jiāng héyuē huái jìcǐ sì dúshuǐ zhī jì
曰江河曰淮济此四渎水之纪
yuē dài huásōng héng héngcǐ wǔ yuèshān zhī míng
曰岱华嵩恒衡此五岳山之名
gǔ jiǔ zhōujīn gǎi zhìchēng xíng shěngsān shí wǔ
古九州今改制称行省三十五
yuē shì nóngyuē gōng shāngcǐ sì mínguó zhī liáng
曰士农曰工商此四民国之良
yuē rén yìlǐ zhì xìncǐ wǔ chángbù róng wěn
曰仁义礼智信此五常不容紊
dì suǒ shēngyǒu cǎo mùcǐ zhí wùbiàn shuǐ lù
地所生有草木此植物遍水陆
yǒu chóng yúyǒu niǎo shòucǐ dòng wùnéng fēi zǒu
有虫鱼有鸟兽此动物能飞走
dào liáng shūmài shǔ jìcǐ liù gǔrén suǒ shí
稻梁菽麦黍稷此六谷人所食
mǎ niú yángjī quǎn shǐcǐ liù chùrén suǒ sì
马牛羊鸡犬豕此六畜人所饲
yuē xǐ nùyuē āi jùài wù yùqī qíng jù
曰喜怒曰哀惧爱恶欲七情俱
qīng chì huángjí hēi báicǐ wǔ sèmù suǒ shí
青赤黄及黑白此五色目所识
suān kǔ gānjí xīn xiáncǐ wǔ wèikǒu suǒ hán
酸苦甘及辛咸此五味口所含
shān jiāo xiāngjí xīng xiǔcǐ wǔ xiùbí suǒ xiù
膻焦香及腥朽此五臭鼻所嗅
páo tǔ gémù shí jīnyǔ sī zhúnǎi bā yīn
匏土革木石金与丝竹乃八音
yuē píng shǎngyuē qù rùcǐ sì shēngyí tiáo xié
曰平上曰去入此四声宜调协
gāo zēng zǔfù ér shēnshēn ér zǐzǐ ér sūn
高曾祖父而身身而子子而孙
zì zǐ sūnzhì xuán zēngnǎi jiǔ zúrén zhī lún
自子孙至玄曾乃九族人之伦
fù zǐ ēnfū fù cóngxiōng zé yǒudì zé gōng
父子恩夫妇从兄则友弟则恭
zhǎng yòu xùyǒu yǔ péngjūn zé jìngchén zé zhōng
长幼序友与朋君则敬臣则忠
cǐ shí yìrén suǒ tóngng shī xùwù wéi bèi
此十义人所同当师叙勿违背
zhǎn qí shuāidà xiǎo gōngzhì sī máwǔ fù zhōng
斩齐衰大小功至缌麻五服终
lǐ yuè shèyù shū shùgǔ liù yìjīn bù jù
礼乐射御书数古六艺今不具
wéi shū xuérén gòng zūnjì shí zìjiǎng shuō wén
惟书学人共遵既识字讲说文
yǒu gǔ wéndà xiǎo zhuànlì cǎo jìbù kě luàn
有古文大小篆隶草继不可乱
ruò guǎng xuéjù qí fándàn lüè shuōnéng zhī yuán
若广学惧其繁但略说能知原
fán xùn méngxū jiǎng jiūxiáng xùn gǔmíng jù dòu
凡训蒙须讲究详训诂明句读
wéi xué zhěbì yǒu chūxiǎo xué zhōngzhì sì shū
为学者必有初小学终至四书
lún yǔ zhěèr shí piānqún dì zǐjì shàn yán
论语者二十篇群弟子记善言
mèng zǐ zhěqī piān zhǐjiǎng dào déshuō rén yì
孟子者七篇止讲道德说仁义
zuò zhōng yōngnǎi kǒng jízhōng bù piānyōng bù yì
作中庸乃孔伋中不偏庸不易
zuò dà xuénǎi zēng zǐzì xiū qízhì píng zhì
作大学乃曾子自修齐至平治
zhōng shū shúxiào jīng tōngrú liù jīngshǐ kě dú
中书熟孝经通如六经始可读
shī shū yìlǐ chūn qiūhào liù jīngdāng jiǎng qiú
诗书易礼春秋号六经当讲求
yǒu lián shānyǒu guī cángyǒu zhōu yìsān yì xiáng
有连山有归藏有周易三易详
yǒu diǎn móyǒu xùn gàoyǒu shì mìngshū zhī ào
有典谟有训诰有誓命书之奥
wǒ zhōu gōngzuò zhōu lǐzhù liù guāncún zhì tǐ
我周公作周礼著六官存治体
dà xiǎo dàizhù lǐ jìshù shèng yánlǐ yuè bèi
大小戴注礼记述圣言礼乐备
yǒu guó fēngyǒu yǎ sònghào sì shīdāng fěng yǒng
有国风有雅颂号四诗当讽咏
shī jì wángchūn qiū zuòyù bāo biǎnbié shàn è
诗既亡春秋作寓褒贬别善恶
sān zhuàn zhěyǒu gōng yángyǒu zuǒ shìyǒu gǔ liáng
三传者有公羊有左氏有谷梁
ěr yǎ zhěshàn biàn yánqiú jīng xùncǐ mò xiān
尔雅者善辨言求经训此莫先
gǔ shèng zhùxiān xián zhuànzhù shū bèishí sān jīng
古圣著先贤传注疏备十三经
zuǒ zhuàn wàiyǒu guó yǔhé qún jīngshù shí wǔ
左传外有国语合群经数十五
jīng jì míngfāng dú zǐcuō qí yàojì qí shì
经既明方读子撮其要记其事
wǔ zǐ zhěyǒu xún yángwén zhōng zǐjí lǎo zhuāng
五子者有荀扬文中子及老庄
jīng zǐ tōngdú zhū shǐkǎo shì xìzhī zhōng shǐ
经子通读诸史考世系知终始
zì xī nóngzhì huáng dìhào sān huángzài shàng shì
自羲农至黄帝号三皇在上世
táng yǒu yúhào èr dìxiāng yī xùnchēng shèng shì
唐有虞号二帝相揖逊称盛世
xià yǒu yǔshāng yǒu tāngzhōu wén wǔchēng sān wáng
夏有禹商有汤周文武称三王
xià chuán zǐjiā tiān xiàsì bǎi zǎiqiān xià shè
夏传子家天下四百载迁夏社
tāng fá xiàguó hào shāngliù bǎi zǎizhì zhòu wáng
汤伐夏国号商六百载至纣亡
zhōu wǔ wángshǐ zhū zhòubā bǎi zǎizuì cháng jiǔ
周武王始诛纣八百载最长久
zhōu gòng héshǐ jì niánlì xuān yōusuì dōng qiān
周共和始纪年历宣幽遂东迁
zhōu dào shuāiwáng gāng zhuìchěng gān gēshàng yóu shuì
周道衰王纲坠逞干戈尚游说
shǐ chūn qiūzhōng zhàn guówǔ bà qiángqī xióng chū
始春秋终战国五霸强七雄出
yíng qín shìshǐ jiān bìngchuán èr shìchǔ hàn zhēng
嬴秦氏始兼并传二世楚汉争
gāo zǔ xīnghàn yè jiànzhì xiào píngwáng mǎng cuàn
高祖兴汉业建至孝平王莽篡
guāng wǔ xīngwéi dōng hànsì bǎi niánzhōng yú xiàn
光武兴为东汉四百年终于献
wèi shǔ wúzhēng hàn dǐnghào sān guóqì liǎng jìn
魏蜀吴争汉鼎号三国迄两晋
sòng qí jìliáng chén chéngwéi nán cháodū jīn líng
宋齐继梁陈承为南朝都金陵
běi yuán wèifēn dōng xīyǔ wén zhōuxīng gāo qí
北元魏分东西宇文周兴高齐
dài zhì suíyī tǔ yǔbù zài chuánshī tǒng xù
迨至隋一土宇不再传失统绪
táng gāo zǔqǐ yì shīchú suí luànchuàng guó jī
唐高祖起义师除隋乱创国基
èr shí chuánsān bǎi zǎiliáng miè zhīguó nǎi gǎi
二十传三百载梁灭之国乃改
liáng táng jìnjí hàn zhōuchēng wǔ dàijiē yǒu yóu
梁唐晋及汉周称五代皆有由
zhào sòng xīngshòu zhōu shànshí bā chuánnán běi hùn
赵宋兴受周禅十八传南北混
liáo yǔ jīnjiē chēng dìyuán miè jīnjué sòng shì
辽与金皆称帝元灭金绝宋世
yú tú guǎngchāo qián dàijiǔ shí niánguó zuò fèi
舆图广超前代九十年国祚废
dài chéng zǔqiān yān jīngshí liù shìzhì chóng zhēn
迨成祖迁燕京十六世至崇祯
quán yān sìkòu rú línlǐ chuǎng chūshén qì fén
权阉肆寇如林李闯出神器焚
qīng shì zǔyīng jǐng mìngjìng sì fāngkè dà dìng
清世祖膺景命靖四方克大定
yóu kāng yōnglì qián jiāmín ān fùzhì jì kuā
由康雍历乾嘉民安富治绩夸
dào xián jiānbiàn luàn qǐshǐ yīng fǎrǎo dū bǐ
道咸间变乱起始英法扰都鄙
tóng guāng hòuxuān tǒng ruòchuán jiǔ dìmǎn qīng mò
同光后宣统弱传九帝满清殁
gé mìng xīngfèi dì zhìlì xiàn fǎjiàn mín guó
革命兴废帝制立宪法建民国
gǔ jīn shǐquán zài zīzǎi zhì luànzhī xīng shuāi
古今史全在兹载治乱知兴衰
shǐ suī fándú yǒu cìshǐ jì yīhàn shū èr
史虽繁读有次史记一汉书二
hòu hàn sānguó zhì sìjiān zhèng jīngcān tōng jiàn
后汉三国志四兼证经参通鉴
dú shǐ zhěkǎo shí lùtōng gǔ jīnruò qīn mù
读史者考实录通古今若亲目
kǒu ér sòngxīn ér wéizhāo yú sīxī yú sī
口而诵心而惟朝于斯夕于斯
xī zhòng níshī xiàng tuógǔ shèng xiánshàng qín xué
昔仲尼师项橐古圣贤尚勤学
zhào zhōng lìngdú lǔ lùnbǐ jì shìxué qiě qín
赵中令读鲁论彼既仕学且勤
pī pú biānxuē zhú jiǎnbǐ wú shūqiě zhī miǎn
披蒲编削竹简彼无书且知勉
tóu xuán liángzhuī cì gǔbǐ bù jiàozì qín kǔ
头悬梁锥刺股彼不教自勤苦
rú náng yíngrú yìng xuějiā suī pínxué bù chuò
如囊萤如映雪家虽贫学不辍
rú fù xīnrú guà jiǎoshēn suī láoyóu kǔ zhuó
如负薪如挂角身虽劳犹苦卓
sū lǎo quánèr shí qīshǐ fā fèndú shū jí
苏老泉二十七始发愤读书籍
bǐ jì lǎoyóu huǐ chíěr xiǎo shēngyí zǎo sī
彼既老犹悔迟尔小生宜早思
ruò liáng hàobā shí èrduì dà tíngkuí duō shì
若梁灏八十二对大廷魁多士
bǐ jì chéngzhòng chēng yìěr xiǎo shēngyí lì zhì
彼既成众称异尔小生宜立志
yíng bā suìnéng yǒng shīmì qī suìnéng fù qí
莹八岁能咏诗泌七岁能赋棋
bǐ yǐng wùrén chēng qíěr yòu xuédāng xiào zhī
彼颖悟人称奇尔幼学当效之
cài wén jīnéng biàn qínxiè dào yùnnéng yǒng yín
蔡文姬能辩琴谢道韫能咏吟
bǐ nǚ zǐqiě cōng mǐněr nán zǐdāng zì jǐng
彼女子且聪敏尔男子当自警
táng liú yànfāng qī suìjǔ shén tóngzuò zhèng zì
唐刘晏方七岁举神童作正字
bǐ suī yòushēn yǐ shìyǒu wéi zhěyì ruò shì
彼虽幼身已仕有为者亦若是
quǎn shǒu yèjī sī chéngǒu bù xuéhé wéi rén
犬守夜鸡司晨苟不学曷为人
cán tǔ sīfēng niàng mìrén bù xuébù rú wù
蚕吐丝蜂酿蜜人不学不如物
yòu xí yèzhuàng zhì shēnshàng kuāng guóxià lì mín
幼习业壮致身上匡国下利民
yáng míng shēngxiǎn fù mǔguāng yú qiányù yú hòu
扬名声显父母光于前裕于后
rén yí zǐjīn mǎn yíngwǒ jiào zǐwéi yī jīng
人遗子金满赢我教子唯一经
qín yǒu gōngxì wú yìjiè zhī zāiyí miǎn lì
勤有功戏无益戒之哉宜勉力

  不同版本的《三字经》

  《三字经》是宋朝王应麟〈字伯厚〉先生所作,内容大都采用韵文,每三字一句,四句一组,像一首诗一样,背诵起来如同唱儿歌,用来教育子女琅琅上口十分有趣,又能启迪心智。时人觉得本书内容很好,纷纷翻印,因此广为流传,历久不衰,此后成为历朝历代最重要的童蒙养正教材之一。

  随着时间的推移,在《三字经》的内容上,不同历史时期皆有所修改或增加。迄今为止所见的就有宋末元初的1068字本,明代的1092字本,明末的1122字本,清初的1140字本及1170字本等多个版本。并出现相关注解本、插图本。如明清时期就有《增补三字经》、《节增三字经》和《广三字经》等。清末民初的著名学者章太炎〈字炳麟〉先生的《三字经》增订本,是近一个世纪以来流传最广的版本。

  解放后,又对《三字经》进行修订。主要涉及一些民族史观内容的.修订。如:

  关于元代历史的“莅中国,兼戎狄,九十年,国祚废。”改为“舆图广,超前代,九十年,国祚废。”;

  关于清代历史的“清顺治,据神京。至十传,宣统逊。举总统,共和成。复汉土,民国兴。廿二史,全在兹,载治乱,知兴衰。”改为“清世祖,膺景命,靖四方,克大定。由康雍,历乾嘉,民安富,治绩夸。道咸间,变乱起,始英法,扰都鄙。同光后,宣统弱,传九帝,满清殁。革命兴,废帝制,立宪法,建民国。古今史,全在兹,载治乱,知兴衰。”

  《三字经》作为儿童启蒙经典,是中华民族五千年历史的缩影,其内容涵盖量非常丰富、全面。作为华夏子孙,我们每个人一生中有两本书是一定要读的,那就是《三字经》跟《弟子规》。《三字经》让我们了解中国的历史,以及人伦的次第与纲常,深入学习,深信每个人都会燃起对华夏先祖的崇敬与承担弘扬文化的责任感。